Leiding geven in een generatiekloof

[... nu geen tijd voor de korte ingedikte en gestileerde versie .... die komt nog ....]

Het is van alle generaties dat de vorige generatie leiding geeft aan de volgende.  Op school, op je werk en bijna overal zie je de ouderen leiding geven over de jongeren.
Wat nieuw is, is dat de snelheid waarmee dingen veranderen steeds sneller gaat waardoor veranderingen exponentieel sneller op ons af komen.  Mensen die opgroeien met deze snelheid van veranderen vinden dit heel gewoon en daardoor voelt het ook vaak prettig voor ze.   Dit is natuurlijk de nieuwe generatie.   Deze generatie hecht geen enkele waarde aan de status quo.    Steeds op zoek naar beter, sneller, leuker, ...

Voor mensen van mijn generatie en ouder, die de snelheid hebben zien opvoeren tot een snelheid waarop ze niet meer kunnen volgen, is dit vaak niet prettig.   Status quo heeft waarde voor ons.   Wat goed is, is vaak goed genoeg.

Met Google en het hele web 2.0, is er nu ook voor het eerst een jonge generatie die meer weet dan de vorige generatie.   Wat betreft kennis en informatie lopen de jonkies gewoon dik voor op ons.  Zij vinden hun weg op het internet alsof ze er thuis zijn, en vinden op elke vraag 3 verschillende antwoorden.   Hier kunnen wij van hen leren.   Hier móeten wij van hen leren !
Meer kennis geeft ons dus, in tegenstelling tot vorige generaties, geen enkel recht van spreken.  Integendeel !

Hoe ouder hoe meer ervaring.  Dat blijft.  Echter, de snelheid waarmee dingen veranderen is omgekeerd evenredig met de waarde van je ervaring.    Aangezien ervaring je iets leert over hoe je kan omgaan met bestaande situaties, en de toekomst er heel snel heel anders uitziet dan het verleden, wordt je hier dus pijlsnel ingehaald.      Als je gewoon bent om mee te gaan met deze snel veranderende wereld en hierdoor maximaal leert, dan haal je op 5 jaar tijd je collega in die al 20 jaar ervaring heeft, maar de laatste 5 jaar besteed heeft aan het streven naar behoud van het bestaande en daardoor wat er echt te leren valt helemaal misloopt.
Ervaring is dus niet echt wat het respect oplevert dat bij leiderschap een handig voordeel is.
 
Als ervaring noch kennis onze meerwaarde als leider zijn.  Is het dan wijsheid ?
Wijsheid, de kracht van diepe zelfkennis en het vermogen om deze kennis om te zetten in een prettig leven, is een van de allerbelangrijkste factoren van invloed op het gelukkig je bent als mens, en als organisatie.    Het is mijn overtuiging, dat de jongeren van vandaag veel jonger wijs zijn dan wij geworden zijn.   Zij hebben van jongs af aan de honger om voor zichzelf te zorgen eerder dan een heleboel dingen te moeten,  de wil om te groeien boven het verlangen om ergens bij te blijven horen, de kracht om  weg te gaan als dat nodig is geleerd door de makkelijke contacten in de 2.0 wereld waarin ze als een vis in het water zijn.   Zelfbewust, en sterk, kijken ze de wereld aan vol verlangen en zonder vrees.   Wijsheid is niet wat wij te bieden hebben.   Wijsheid is wat we hopelijk vinden door met hen op weg te gaan en te leren van hun oprechte nieuwsgierige observatie van de wereld.

Is er überhaupt nog wel noodzaak aan leiding dan ?   Zijn er nog leiders in deze 2.0 wereld ?
Nee.   Niet als je een leider ziet als een soort manager, die straft en beloont, controleert, instrueert en dirigeert.   Geen leiders meer die bepalen wat er wel of niet gebeurt.     Geen leiders meer die deze plek hebben omdat ze daar nou eenmaal zitten of gezet zijn.   Geen leiders meer die de kantjes eraf lopen en de mensen 'onder' zich harder laten werken.

Maar ja !  Er is zeker plek voor een leider die inspireert.   Die jong talent om zich heen kan verzamelen en voor deze mensen een gezamenlijk doel kan creëren.  Die talent verbindt zodat talent ontwikkeld kan worden.  Een leider met een visie, vol creatieve ideeën en andersdenkende beelden.   Een leider die verrast en uitdaagt, die gerespecteerd wordt omwille van zijn ideeën en zijn persoonlijkheid.  Er is nood aan leiders die een plek leuker maken dan ze was.  Die voor plezier zorgt, die dingen in balans houdt, die deuren opent waar anderen alleen maar muren zien.

Stel realistische doelen die haalbaar zijn en die tot voldoening leiden.  Geef mensen ( of groepjes ) doelstellingen waar ze blij van worden en waarvan ze leren.  Haal je resultaten door je mensen te doen groeien.  Dat  is leiderschap.

De leider van de toekomst is diegene die in dienst wil staan van de groep met focus op de mens en het resultaat.   Diegene die zichzelf overstijgt en zijn levenswerk maakt van de verbondenheid tussen al dat talent zodat er samen meer plezier is en meer persoonlijke groei, zonder de behoefte om te sturen of te controleren, is degene die als leider kan erkent worden en de mooiste baan van de hele wereld zal mogen uitoefenen.